Evelien de Koning. 65 jr. Geb. in Den Haag. Getrouwd, 2 kinderen. Woont vanaf ’89 in de Palingstraat in Vlissingen.
Vlissingen vonden ze meteen geweldig. “Het was zo vergáán. Dan kwam je in de Vissershaven. En dan stonk het zo. Er lagen daar ook vaak visgraten op de helling”.
“En de Walstraat was nog zo kneuterig. Met die keitjes. De práchtige muur van de oude smederij. Of het oude museumpje. Zó lekker”.
Op ‘n gegeven moment durfden ze niet meer tegen elkaar te zeggen dat iets mooi was, want de andere dag werd het dan gesloopt.
Hun huis staat propvol. “Het leuke lag altijd bij de vuilnis. Als we ‘n dag niks vinden, doen we een kast open en dan hebben we weer wat”.
Evelien zegt nog elke dag “wow” als ze over de dijk komt. “Maar die container waarin de onderzeeër staat: wat een bemóeizucht van het MuZEEum”.
“Ook al is er aan de binnenstad geen redden meer aan, ik mopper niet hoor. We blijven hier tot we doodgaan. Het is goed zoals het is”.