Ank Hanemaaijer. 80 jr. Weduwe. 4 zoons. Geb. Den Haag. Woont hier sinds ’66 toen haar man chirurg werd in het Bethesda- en St. Josefziekenhuis.
Ze gingen wonen in de Julianalaan. “We zaten meteen in een gezellige groep: Kraan, De Greef, Wartena, Elias, Kamermans, Sluiter, Van Dijk”.
“Het fijne aan Vlissingen? Het vrijgevochtene. Je zit niet in een keurslijf. Het was hier zo royaal en vrij. Je kon veel kanten op. Je kon jezelf zijn”.
“De jongens waren best wel vreselijk voor veel mensen. Denk ik. Alles wat God verboden had: op daken klimmen, stenen gooien, van die dingen”.
Ank zat in het bestuur van de Zeeuwse Komedie. Ze gaat nog steeds naar ieder stuk in de schouwburg. En elke week naar Film By The Sea.
De binnenstad vindt ze vreselijk. “Toen ik hier kwam had het nog iets. Nu is het een totaal vergane stad. Maar ik ga hier ook niet meer weg”.
“We zullen doorgaan! Ik ben dol op Ramses Shaffy. Die hebben we nog naar het boekenbal in Brit gehaald. Hij was dronken, maar zong als een God.”