Peter Bruijnooge (64). Getrouwd, 2 zoons. Geboren in Vlissingen. Begon op z’n 21ste jaar als onderwijzer op De Belt in O-Souburg. Kreeg toen ook spierdystrofie.
“Het onderwijs was de gelukkigste tijd uit m’n leven. De overdracht van kennis en plezier. Een beginnende school met jonge leerkrachten. Allemaal vrienden.”
“M’n ziekte is langzaam verergerd. Veertien jaar geleden kon ik nog lopen. Ben altijd strijdlustig geweest. Heb het nooit als beperking van m’n leven gezien.”
“Vlissingen vind ik een fijne stad om te wonen. Je kunt overal komen. Weet je dat juwelier Van der Kooij speciaal de drempel heeft aangepast voor rolstoelers?”
“De Vlissingers zijn hulpvaardig en gemoedelijk. In winkels en op straat. Ja, ik word eigenlijk altijd zélf aangesproken in plaats van degene die naast me loopt.”
“Ben aan een nieuwe rolstoel toe, maar de WMO is een bureaucratische instelling geworden. Geld is tegenwoordig de leidraad in plaats van de gehandicapte zelf.”
“Ik doe alles wat nog mogelijk is. In het voor- en najaar zijn we in Spanje in onze aangepaste caravan. Aan de Costa Dorada. Want de zee kunnen we niet missen.”