Franklin “Frankyboy” Struiken (76). Single. Geboren op Curaçao. Kwam in 1959 naar Vlissingen. Oud-hoofdwerktuigkundige. Voer tot aan zijn pensioen.
“Vlissingen kende ik niet. Was overal te laat met inschrijven en kon alleen nog hier op de zeevaartschool terecht. Wat opviel: een stad zonder verkeerslichten.”
“Fijne tijd gehad. Het internaat in de Breewaterstraat. Doordeweeks in uniform. Verplicht studeren. En soms één biertje in café La Tour Eiffel op het Beursplein.”
“Op zaterdag liep men altijd het rondje Nieuwendijk, Walstraat, St. Jacobsstraat. Als je een bekende tegenkwam liep je weer mee terug in omgekeerde richting.”
“Ik heb jaren gezworven. De eerste twee weken trekt het oude nog en daarna laat je het los. Ik bleef dáár waar het leuk was. Verbleef bij kennissen en familie.”
“Pas in 1974 had ik m‘n eigen huis hier. In Vlissingen ken ik toch de meeste mensen. Ik voel me er goed. Ben in de loop der jaren wel bezadigder geworden.”
“Heb etalagebenen. Moet meer lopen. Weet je wat ik van Vlissingen vind? Er zijn te weinig banken, zodat je niet kunt gaan zitten als je moe bent. Hahaha.”