Anneke de Munck-Tuin (68). Weduwe, 2 kinderen. Geboren in Vlissingen. Werkte bij de juweliers Pim, Van der Maden en Witsel. “Toen waren er nog zeven in Vlissingen, nu nog maar één.”
“Een van m’n eerste herinneringen aan Vlissingen is vogeltjes voeren en kastanjes rapen bij de grote boom in de Nieuwstraat. Daar speelde ik altijd onder. Hij staat er nog steeds gelukkig.”
“Een smet op m’n blazoen is dat ik vier jaar in Brabant heb gewoond. Had enorme heimwee. Ging zo vaak ik kon naar Vlissingen. Toen ik terugkeerde dankte ik God op m’n blote knietjes.”
“Nu verblijf ik al vijftien jaar in het paradijs: de boulevard. Zodra ik opsta zie ik de zee en het strand. De ondergaande zonnen zijn met geen pen te beschrijven. Zo rustig word je daarvan.”
“Als ik de hond uitlaat neem ik altijd een zak mee voor het plastic en andere rotzooi die de mensen zomaar achterlaten. ’t Is zo weinig moeite om de boel op die manier schoon te houden.”
“Heel jammer dat veel cultuur in Vlissingen is wegbezuinigd. Ben wel trots op die prachtige bioscoop die we hebben. Maar echt schandalig dat je daar tot 21 uur parkeergeld moet betalen.”
“Het braakliggende stuk in de Kom lijkt mij uitstekend geschikt voor camperplaatsen. Met een kleine investering voor water en afvoer kan de gemeente toch een hoop geld binnenhalen?”