Jan Meulmeester (90). Weduwnaar, 5 kinderen. Geboren in Vlissingen. Oud-loods. “Het mooiste vak van de wereld. Veel verantwoording. Je moet een ‘feeling of the ship’ hebben.”
“Als kind nam m’n moeder me altijd mee naar de parades van de marine op de boulevard. Trommels. Fluiten. Dat maakte indruk op me. Zo is het ontstaan. Laat ik het zo zeggen.”
“De directeur van de mulo zei: is de zeevaartschool iets voor jou? Ik zei: aan die blikken heb ik zo’n hekel. Die pikken alle mooie meiden van ons af. Maar ja, ik ben toch gaan varen.”
“Altijd veel gesport. Gebokst. En nog steeds actief. ’s Morgens bestier ik het huishouden. ’s Middags altijd wandelen. Twee à drie uur. Naar Dishoek en over het strand weer terug.”
“Ook afwisselen. Rondje door de stad. Of naar Intratuin. Leuk om tussen de bloemen te scharrelen. In de zomer vaak naar Westkapelle. Af en toe zitten. Genieten van de omgeving.”
“Bij het windorgel komen de schepen het dichtst langs. Achter me zie je een ‘feeder’. Die haalt z’n containers van een groter schip. Deze kan kleinere rivieren en havens bereiken.”
“Vlissingen is een fijne, gezellige stad. Aan alle kanten. Ben dol op ‘Vlissingen Zingt’. Dat hoort erbij. De mensen zijn dan blij en opgewekt. Dan voel ik me altijd zo’n Vlissinger hè.”