Karin Vodegel (56). “Vrijgezel met tienerdochter”. Geboren in Koudekerk aan den Rijn. Kwam in 1983 naar Vlissingen. Voer tien jaar als stuurman op supertankers en baggerschepen.
“Nu ben ik senior nautisch operator op de nautische centrale Vlissingen: het sluizencomplex. We bedienen ook de Zeelandbrug, de sluizen in Veere en alle bruggen over het kanaal.”
“De sluizen zijn een publiekstrekker. De entree van Vlissingen. Het hele maritieme gebeuren voelt voor mij als vrijheid. Ook al is het hard werken. Een doorgeslagen hobby eigenlijk.”
“Vlissingen ervaar ik hetzelfde. Omdat de stad voor bijna driekwart aan het water ligt, kun je hier fijn de wereld uitkijken. Vele mooie einders. Reizen hoeft niet meer per se voor mij.”
“Heb door het varen heel de wereld gezien. In Panama fietste ik eens door een buitenwijk. Gezellig. Jongens met gettoblasters. Aan boord hoorde ik pas dat het jeugdbendes waren.”
“Tegenwoordig rij ik met mijn oldtimercamper vaak naar het Veerse Meer of Ritthem. Lekker dichtbij. Op een bankje lezen. Veel wandelen. De hond laten zwemmen in het zoute water.”
“In Vlissingen geniet je elke dag. Je kunt zowel de stilte opzoeken als de drukte. Na bijna veertig jaar in Vlissingen te hebben gewoond, kan ik zeggen dat ik ben verzilt en verzeeuwst.”