Symoon Brasdorp (46). Single. 2 zoons. Geboren in Paramaribo. Kwam op haar derde naar Nederland. Werkzaam op de rechtbank, afdeling Bewindvoering. Woont sinds 2007 in Oost-Souburg.
“Voel me er thuis. Alles is er. Hoe mooi wil je het hebben. Met uitgaan in Middelburg of Vlissingen zeg ik altijd tegen mijn vriendinnen: ik ben Zwitserland en dus neutraal. Jullie mogen kiezen.”
“Maar het stappen van vroeger is er niet meer. Disco’s zijn weg. Voor de jongelui is dat wel sneu. Zelf denk ik ook niet op een dinsdagavond: goh, ik ga eens lekker een wijntje doen in de stad.”
“Wat ik mooi vind is dat er geen ‘slechte’ wijken meer zijn in de gemeente. Je krijgt briefjes in de bus waarin gevraagd wordt hoe de leefbaarheid is. Of het groen genoeg is. Of veilig genoeg.”
“Discriminatie is geen issue meer voor mij. Laat het langs me heen glijden. Kleine dingetjes als: jij houdt zeker wel van kip? Of: jij kunt zeker goed tegen de hitte? Van dat soort stereotypen.”
“Mijn voorouders waren slaaf op koffieplantage Dordrecht. Bij hun vrijlating in 1863 was de voorwaarde dat hun naam begon met de eerste letters van de laatste eigenaar. In mijn geval Brakke.”
“Kijk, ik hoef niet per se een excuus voor de slavernij. Vind wel dat er meer aandacht aan besteed mag worden. Ook op scholen. En aan 1 juli, de Dag van de Afschaffing van de Slavernij in Suriname.”