Herbert Sepers (76). Getrouwd, 2 dochters. Geboren in het Land van Maas en Waal. Een bevrijdingskind. Zijn vader was een Canadees. Hij groeide daardoor op als ‘zoon’ van zijn opa en oma.
“In de jaren negentig heeft de Vereniging van Bevrijdingskinderen mijn vader gevonden. Hij was helaas al overleden. Maar ik heb nog wekelijks contact met mijn broer en zusters in Canada.”
“Ik kwam in 1969 naar Vlissingen vanwege de liefde. Was hier nog nooit geweest. Alles was nieuw. Ben al snel lid geworden van VC Vlissingen en Zeeland Sport. Daardoor kreeg je contacten.”
“En ik kon meteen aan het werk op De Schelde. Ploegendienst in de Zware Plaatwerkerij. Op een van de ijzeren kolommen daar moeten nog mijn initialen staan. Die had ik erin gekerfd toen.”
“In de tijd van de RSV, ben ik stakingsleider geworden. Er was onenigheid en onvrede. De staf kreeg loonsverhoging. Wij niet. Die Rotterdammers hebben De Schelde gewoon kapot gemaakt.”
“Tegenwoordig ben ik vrijwilliger bij Museum Scheldewerf, de oude verbandkamer. Ja, ik weet natuurlijk van de hoed en de rand. Maar dit voorjaar is beginnende Alzheimer bij me ontdekt.”
“Mijn casemanager vroeg: zou je op termijn naar het Scheldehof willen? Nou, zei ik, dát zou eens even leuk zijn. Zit nu al ongeduldig te wachten tot ik daar ga wonen waar ik eerst werkte.”