Luc Markies (85). Weduwnaar, 4 kinderen. Geboren in Rotterdam. Nam in 1963 in Vlissingen een winkelbazaar over. Bouwde dat uit naar tien lampenwinkels door heel Zeeland.
“Licht is het verdrijven van duisternis. Je maakt je huis er gezellig mee. Veel mensen vinden het moeilijk om de juiste lampen te kiezen. Verlichting is heel vaak de sluitpost.”
“Ik wist bij wijze van spreken niet eens dat Vlissingen bestond. Geen idee wat voor stad het was. Je had ook geen tijd voor je omgeving. Het was werken, werken en werken.”
“Eerlijk gezegd ben ik m’n hele leven vrij kritisch geweest over Vlissingen en dat gevoel zit er nog steeds een beetje. Onduidelijkheid van beleid. Vage regels die ze opstellen.”
“De binnenstad lijkt meer op een buitenwijk. Voor de helft omgeven door water. Toeristen vragen me geregeld waar het centrum is. Dan zeg ik: u bént hier in het centrum.”
“Als middenstander moet je concurreren met de grote winkelcentra aan de rand van de stad. Ook functioneert de hele verkeerssituatie met de toegangswegen niet goed.”
“Ja, ik werk nog steeds. Vooral om me niet te vervelen. Maar op 1 april ga ik definitief stoppen. Na zestig jaar ondernemerschap zal het moeilijk zijn een invulling te vinden.”