Jan Brand (54). “Ouwe vrijer met kat”. Geboren in Dordrecht. Woont 25 jaar in Vlissingen. Had een wild verleden. Kunstacademie. Communes. Jeugdherbergen. “Berooid en beschooid”.
“Maar laten we bij de hoofdzaak blijven. Dat is Vlissingen. Gelukkig had l’Escaut een huisje voor me. Voor mijn dertigste ben ik dertig keer verhuisd. In Vlissingen nog maar één keer.”
“Mijn liefde voor Vlissingen is onverklaarbaar. Heb op deze planeet nog nooit zo’n mooie plek gezien. Het licht. De zee. Het weer. Ook het ruige spreekt me aan. Roest en zuiplappen.”
“In 2006 werd ik gediagnosticeerd met acromegalie. Een zeldzame ziekte. Sindsdien volledig afgekeurd. Hier kun je zijn wie je bent. De bevolking is vriendelijk en niet veroordelend.”
“Ook typerend: overal wordt gebouwd nu we bijna uit de schulden zijn. Maar B&W zou ik het allerliefst wegjagen. Zoals Jezus de kooplieden uit de tempel. Niet dat ik bijbels ben hoor.”
“Hun beleid gaat ten koste van alles wat sociaal is. Buurthuizen -zoals de Schutterij waar ik ging klaverjassen- en culturele instellingen zijn allemaal naar de verdommenis bezuinigd.”
“Ik kijk uit op de Fonteyne. Drukte. Uitgaansgebied. Vrachtwagens. Ik denk dat we over vijf tot tien jaar Domburg voorbij zijn. Het gaat echt idioot mooi en gezellig worden in Vlissingen.”