Ellen De Vriend (59). Getrouwd, 1 dochter. Freelance journalist voor de PZC en agrarische bladen. Schrijfster van reisboeken en Zeeuwse thrillers. Geboren op het Fort in Vlissingen.
“Daar woonden bijna alleen Scheldewerknemers. Heel veel kinderen. Hutten bouwen. Grote speeltuin. Daarna verhuisden we -zoals half Vlissingen- naar het toen nieuwe Paauwenburg.”
“Ben een Vlissingse in hart en nieren. Als het stormt gaan we altijd naar de boulevard. Via de Leeuwentrap. Die mag trouwens wel eens vernieuwd worden. De stukken vallen er vanaf.”
“Vlissingen is eigen. Ik heb zeven thrillers geschreven. Twee spelen zich af in Vlissingen. Voor zo’n boek loop ik wel honderd keer naar de plekken waar het verhaal zal plaatsvinden.”
“Alles moet kloppen vind ik. De groene boulevard. De Oude Markt. Het windorgel. De bunker waarop ‘Zimmer Frei’ stond. De bakken ‘Verlos de Zee’ voor het afval. Het Nollestrand”.
“Zelf gaan we altijd naar het strandje bij de Oranjedijk. Ook omdat de honden daar mogen. Een buurtstrandje voor binnenstad- en eilandbewoners. Iedereen kent elkaar. Echt gezellig.”
“Nadeel is dat je er alleen bij laagtij kunt zitten. En dat je strandschoenen aan moet omdat het bezaaid ligt met oesterschelpen. Maar al met al: Vlissingen is gewoon een moordstad.”