Angelique Duvekot-Aarnoutse (53). Weduwe. Opgegroeid in het centrum. Haar ouders hadden café De Rode Lantaarn in de Nieuwstraat. Werkt bij de gemeentelijke reinigingsdienst.
“Ik heb 17 jaar achter de vuilniswagen gelopen. Daar kent iedereen me van. Nu werk ik op mijn eentje met een kleine wagen. Mijn wijk loopt van het Middengebied tot aan het Fort.”
“Lege blikjes zie je niet meer. Maar wel redelijk veel zwerfvuil. Vooral als het waait. Buiten werken is heerlijk. Frisse lucht. Elke dag is anders. Altijd andere mensen die je tegenkomt.”
“En je bent lichamelijk bezig. Ik hou ook van sporten. Vroeger voetbalde ik in het Zeeuwse elftal. Nu doe ik aan bodyboarden en aan openwaterzwemmen. Zelfs als het nog koud is.”
“Ik ben echt van de zee. En gek op de golven hier voor de kust. Heb mezelf zwemmen aangeleerd. Op mijn zestiende leerde ik mijn man kennen. Op de duikplank bij het Badstrand.”
“Vlissingen zit in mijn genen. Toen ik 14 jaar was heb ik kort buiten Zeeland gewoond. Ik had zo’n heimwee dat ik na drie weken ben teruggekomen en bij m’n oma ben ingetrokken.”
“Over een maand verhuis ik naar de Westpoortflat op de boulevard. Terug naar de omgeving waar ik ben opgegroeid. Weer terug aan zee. Met alle fijne herinneringen aan mijn man.”